Kris en Lesley op avontuur: Rotorua

Het is al even geleden, de wifi op onze voorbije verblijfplaatsen was niet optimaal. Dus hoog tijd om ons avontuur verder aan te vullen.

Tijdens onze laatste avond in Rotorua hebben we nader kennis gemaakt met de Maori cultuur. We zijn ontvangen door de Mitai familie. Zij hebben ons rondgeleid in hun dorp, nagemaakt naar hoe het vroeger was. Tijdens een show hebben ze ons hun gebruiken uitgelegd en zelfs een haka voorgedaan.
Daarna volgde het buffet met de typische Maori-kost: hangi met kumara. Al was het buffet ook aangevuld met stuffing, lookbrood en lasagne. :)
Na het eten volgde nog een wandeling in het donker om naar de glimwormen te kijken.

Een haka

Na Rotorua zijn we richting Tongariro National Park vertrokken om de grootste uitdaging van deze reis aan te gaan: de Tongariro Alpine Crossing. Een wandeling van 19,4km over een nog actieve vulkaan met in totaal ongeveer 1800 hoogtemeters.

We hadden geluk met het weer: windstil en geen regen. Om 7u zaten we op de bus richting beginpunt en rond kwart voor 8 konden we eraan beginnen. Na een paar kilometers vlakte begon de eerste beklimming. Met naast ons Mount Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom uit Lord of the Rings, ging het omhoog. Onderweg kwamen we nog lavastromen tegen van één van de laatste uitbarstingen.

Een lavastroom

Het laatste stukje was steil naar boven, klauteren langs de rotsen, steeds dichter bij de wolken. En toen stonden we eindelijk op de top en zaten we midden in de wolken. Waardoor we beloond werden met een prachtig zicht van wit...

Prachtig uitzicht!

Een steile afdaling later werden we wel beloond voor ons harde werk met een prachtig uitzicht over de Emerald Lakes.

En vanaf toen was het dalen, dalen, dalen... En toen we dachten dat we er bijna waren, nog 2 uur dalen. De laatste 5km hadden niet meer gemoeten. Toch was dit één van de hoogtepunten van onze reis. En hebben we er meer dan 1 dag plezier van gehad.

Daarboven hebben we gestaan, nog maar 9km naar beneden te gaan.

De volgende dag hebben we nog een paar kleine wandelingen in het park gedaan.

Na al die sportiviteit was het tijd voor wat ontspanning in Napier, een bekende wijnstreek. Onderweg zijn we nog gestopt bij de langste plaatsnaam ter wereld.

Pluspunten voor wie het kan uitspreken.

Vol goede moed zijn we in Napier vertrokken voor een fietstochtje van 16km tussen de wijngaarden. Uiteraard met de bedoeling om hier en daar eens te stoppen. Na wijngaard 2 waren we echter zo uitgeregend dat we maar rechtstreeks door gefietst zijn naar het einde. Een warme douche en deugddoende koffie later waren we opgekikkerd. Gelukkig is het nog gestopt met regenen en konden we nog wat door Napier zelf wandelen. Bij goed weer waarschijnlijk een heel gezellig stadje.

Ons waterkieken

De fietsen hadden geen spatbord...

Op de achtergrond het prachtige zwarte strand van Napier

De regen is ons tot op Kapiti Island, onze volgende stop, blijven achtervolgen. Op dit natuurreservaat gingen we op zoek naar de kiwi, een nachtdier. Dus wij in de donker, door de bos en dus ook in de regen op pad. Helaas houdt de kiwi niet zo van regen en hebben we hem dus niet kunnen spotten.
's Nachts in onze tent konden we ze wel horen roepen.
De volgende dag hebben we nog een wandeling gemaakt. Ook hier speelde het weer ons parten (heet en vochtig) en was er van de mooie uitzichten geen sprake.

Glamping...

Regen, regen en nog eens regen...

Na al die regen hadden we dus nood aan wat zon. En die hebben we gevonden in de Nieuw-Zeelandse hoofdstad: Wellington. Ook wel Windy Welly genoemd en met reden...
Een must als je hier bent is het museum Te Papa. Hier hebben we veel bijgeleerd over het onstaan van het land en de geschiedenis van de bevolking.
's Avonds zijn we nog Mount Victoria opgereden voor een mooie zonsondergang met zicht op deze gezellige stad.

Dag 2 was een rustige dag in de Botanische tuin. Om niet naar boven te moeten wandelen, hebben we de cable car vanuit het centrum genomen en zijn we dan rustig naar beneden gewandeld (en dan terug wat naar boven en beneden en naar boven en ....). De tuin ligt dus op een helling. ;-)
Nog een ijsje als afsluiter en zo zit het eerste deel van onze reis er al weer op.