Twizel - Haacht

's Anderendaags verlaten we Twizel. We rijden langs het enorm mooie 'lake Pukaki' naar het andere enorm mooie 'lake Tekapo'. Bonus bij dit meer is het supermooie kerkje met uitzicht op dit meer...

Fantastisch, niet? ;-)

Zoek dit geweldige kerkje op deze foto! :-)

Na al dit moois aanschouwd te hebben, trokken we verder richting Akaroa. Hier aangekomen hebben we maar direct onze 'cruise' op zoek naar dolfijnen geboekt in de plaatselijke i-site.

Om in onze hostel in te checken moesten we ons beste Nederlands bovenhalen. De eigenaar is afkomstig van Nederlands Limburg.

De volgende dag is onze laatste kans om enkele leuke beestjes te zien (op deze reis). Op ons boottochtje in de haven van Akaroa zien we nog hector dolfijnen (de kleinste soort ter wereld) en blauwe pinguins, een meevaller dus!

Hector

Lighthouse van Akaroa

Veel bootjes in de haven van Akaroa

Omdat dit de voorlaatste dag is van onze reis en het zo mooi weer is, besluiten we om gewoon wat rond te wandelen in dit mooie dorpje. We drinken een koffietje, eten een ijsje, ... jullie kennen dit wel! ;-)

Onze laatste echte autorit brengt ons dan naar Christchurch, de hoofdstad van Nieuw Zeeland. Gezien we nog niet konden inchecken in de hostel zijn we maar direct doorgereden naar de plaatselijke botanische tuinen. Deze zijn zeker een bezoekje waard moest je hier in de buurt zijn!

Bij het inchecken krijgen we nog twee tips mee: een plaatselijke koffiezaak en de beste ijsjes van de stad.
De koffie was een supertip! Lekker en zeer gezellig! Het ijsje viel dan weer serieus tegen (of mss zijn onze standaarden op dit vlak wat te hoog ;-) ).
We kuieren nog wat rond in deze stad die zich nog steeds aan het herstellen is van de zware aardbeving in 2011.

Queen Lesley in de botanische tuin

Queen Lesley moet ook eten in de botanische tuin

De kathedraal heeft nog een beetje last van de aardbeving in 2011

Koffietje in gezellige bar, je herkent queen Lesley mss ook op de foto ;-)

Kris in dezelfde bar :-)

Herdenkingsmuur voor de slachtoffers van de aardbeving

Spijtig genoeg is de laatste dag van deze reis ook alweer voorbij, we rijden dus naar de luchthaven waar we nog een laatste koffietje drinken op Nieuw Zeelandse bodem...
De lange terugvlucht kan beginnen! Eerst anderhalf uurtje naar Auckland, dan twee vluchten van 12 uur met als tussenstop Bangkok...

Ondertussen zijn we dus alweer terug thuis en proberen we van de jetlag te bekomen... Ik kan niet zeggen dat we aan het winnen zijn, maar de aanhouder wint zeggen ze he! ;-)


Tot een volgende keer!

Te Anau - Twizel

Vanuit Te Anau vertrokken we richting de Catlins, helemaal in het zuiden van het zuidereiland.
Onze eerste stop was Bluff. Van hier vertrekken alle ferries richting Stewart Island, dus we dachten dat dit wel eens een leuk plaatsje zou kunnen zijn. Wel we waren mis. Hier is nu eens echt niks te zien. Een koffietje later waren we alweer op weg naar Curio Bay, onze eerste slaapplaats in dit deel van het land.
Zoals de naam doet vermoeden ligt dit dorpje aan een baai, nl. Porpoise Bay. Dit is bekend omdat hier de zeldzame Hector dolfijnen voorkomen. We hebben één van deze nieuwsgierige dieren kunnen spotten nabij een stelletje surfers.
Ook de pinguins (blauwe en geelogige) zouden hier voorkomen, maar van hen geen spoor...

Porpoise Bay

Petrified forest

Een lokale bezoeker

De volgende dag reden we door naar Surat Bay (ook nog in de Catlins), maar voor we hier aankwamen hadden we nog een paar stops/wandelingetjes die we konden doen...

zeeleeuw aan Surat Bay

Omdat we nog geen pinguïns gezien hadden, reden we nog even verder naar Nugget Point. Hier zouden deze beestjes 's avonds aan land komen.
We hebben meer dan een uur in een klein observatiekotteke gewacht, en we hadden succes!! We hebben een zeldzame geelogige pinguïn aan land zien komen! :-)

Nugget Point

Hier is de pinguïn aan land gekomen

Zoek de pinguïn

Een dag later lieten we de Catlins alweer achter ons en we reden verder naar Dunedin. Gezien de Catlins super rustig was, verschoten we even van hoe druk het in deze stad kan zijn. Een parkeerplaats zoeken bleek niet zo simpel en gezien het ook nog regende was onze eerste indruk van deze stad niet zo positief...
We zijn desondanks toch nog even de stad ingetrokken, maar echt overtuigen deed deze niet...

We hebben nog een pinguïn gevonden!

Mooiste gebouw in de stad: het treinstation

"Als er niets in deze stad te zien is, waarom gaan jullie dan naar daar" hoor ik jullie denken...
Dunedin ligt aan het Otago schiereiland, en dat is wel de moeite!
Daar reden we de volgende dag dus naartoe. Een meevaller was ook dat het zonneke van de partij was! :-)

Lanarch Castle op Otago

Kasteel met een view

en een tuin

Onze volgende roadtrip bracht ons naar Twizel. Voor we hier arriveerden hadden we nog tussenstops bij de Moeraki Boulders en de Omarama Clay Cliffs.

Moeraki boulders

Omarama Clay Cliffs

Vanuit Twizel bezochten we de volgende dag Mount Cook National Park. Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw Zeeland. We hadden deze al in de verte gezien vanuit Fax Glacier, maar via een omweg zijn we dan eindelijk dichter bij geraakt.
We doen hier de Red Tarns wandeling, een wandeling naar het Kea lookout punt en enkele wandelingen in de Tasman Valley. Echt de moeite!

Lake Pukaki en Mount Cook

Red tarns

Coffee with a view

Kea lookout

Blue lakes (waren wel groen, mja)

Tasman glacier lake

Welle ;-)

Wanaka - Te Anau

Nadat we Wanaka (toch wel één van onze favoriete stops deze reis) verlaten hadden, reden we richting Queenstown.

Een eerste tussenstop was Arrowtown. Waarom Arrowtown? Gewoon omdat we wisten dat daar lekkere koffie te verkrijgen was! ;-)

Dan even passeren in Queenstown om door te rijden naar Glenorchy, oftewel 'Middle Earth'...
Daar maakten we een korte boardwalk naar een lagoon alvorens een theetje te gaan drinken in een plaatselijk café'tje...

Als dit achter de rug was, konden we terugkeren naar Queenstown. We hadden gepland om hier enkele dingen te doen, maar door het weer hebben we maar besloten om door te rijden naar onze accomodatie van de dag...
Omdat we hier niet zelf konden koken, zijn we maar weer een hapje gaan eten...
Voor deze avond hadden we een plaatsje geboekt in de lokale onsen (we moesten gewoon de straat over steken). Dit bleek een fantastisch idee, de foto's zullen wel voor zich spreken...

De volgende dag reden we naar Te Anau. Vooral omdat we vanaf deze plaats naar de Milford Sounds kunnen gaan, maar ook vanwege de glimwormgrotten.
We zijn dus 's avonds een grot ingegaan (eerst te voet, daarna met de boot verder) om allemaal lichtgevende wormpjes te zien (lijkt eigenlijk gewoon op allemaal led-lampjes). Gezien we deze wormpjes al eerder gezien hadden deze reis, waren we meer onder de indruk van de prachtige grotten...

van de grotten mochten we geen foto's maken, dan maar deze mooie zonsondergang...

Alweer een dag later was het tijd voor het hoogtepunt van deze reis, namelijk de Milford Sounds. Alleen de weg naar ginder (van Te Anau naar Milford Sounds) is al prachtig (de mooiste weg van de vorige post is alweer naar plaats 2 getuimeld)!

Mirror Lakes (vechten met de Chinezen voor een plaatsje)

5 seconden eerder was Kris bijna omver gelopen door een enthousiaste Chinese fotograaf.

Door de met de hand uitgegraven tunnel 

Gezien het hier enorm veel regent, hadden we een beetje schrik dat we niet zo veel zouden kunnen zien. Maar we hadden geluk, want het was een prachtige dag!
Gezien we hier goed op tijd waren konden we eerst enkele korte wandelingetjes maken (zodat we toch wel aan onze stappen geraakten... ,-) ).

Om 16u00 was het dan tijd om op de boot te stappen.

We waren nog niet goed weg en we konden al genieten van wat gezelschap. Er kwamen enkele nieuwsgierige dolfijnen eens kijken wat wij aan het doen waren...
We zijn helemaal tot aan de Tasman Sea gevaren. Daar konden we, beschut in een baai, gaan kajakken of een klein tochtje in een ander bootje maken, maar we hebben ervoor gekozen om dit niet te doen en gewoon te genieten op het dek van de boot. Ook hier waren we trouwens niet alleen. Die ambetante kleine zandvliegjes waren ook van de partij! :s

Niet ziek!!

Genieten van zon en uitzicht

Indrukwekkende omgeving

Na het buffet (we zaten aan tafel met een zeer interessant persoon) was het tijd om naar onze cabine te gaan om wat te gaan slapen, want we moesten om 6u45 aan het ontbijt staan...

Na het ontbijt vaarden we nog een keer tot in de wat wildere Tasman Sea alvorens om te draaien en onze weg richting de haven in te zetten. Onderweg konden we nog genieten van een Glacier facial, enkele zeehonden en nog een groepje dolfijnen. Het einde van een top-excursie!!

En dichter en dichter en dichter...

Op de terug naar Te Anau hebben we een stuk van de Routeburn-track gedaan. In plaats van de tocht van 3 dagen te doen, hebben we een eerdere afslag naar de Key Summit genomen. Weer een chanceke met het weer, het was droog. En ook koud, boven zelfs heel koud... Gelukkig wel heel mooi.

Boven op de Key Summit

Viewpoint Lake Marian (wie zoekt, die vindt)

Morgen op naar de Catlins.